Ο καλύτερος εργοδότης είναι ο μπαμπάς μου...by Lina-Pralina

Αν σε υποτιμήσει ο εν δυνάμει εργοδότης σου τι είναι προτιμότερο; Να αντιδράσεις και να τον βάλεις στη θέση του αψηφώντας το μέλλον της επαγγελματικής σου αποκατάστασης ή να κάνεις το παπί;Όντας στο πέμπτο έτος σπουδών και γνωρίζοντας άπταιστα ισπανικά, αποφάσισα να ασχοληθώ με τη μεταγλώττιση ενός αργεντίνικου σίριαλ που πολλοί από εσάς χαζεύετε το μεσημεράκι για να περάσει η ώρα ανάλαφρα. Η δική μου αντιμετώπιση από τον διευθυντή παραγωγής κάθε άλλο από ανάλαφρη δεν ήταν. Όταν πήγα για τρίτη φορά στο στούντιο του καναλιού με τα επεισόδια που μου είχαν δοθεί δοκιμαστικά για μετάφραση, αποφάσισα να θίξω πλέον το οικονομικό θέμα για να ξέρω κι εγώ που βαδίζω. Είχα μιλήσει μια φορά στο τηλέφωνο με το σκηνοθέτη και μου είχε σχολιάσει από μόνος του ότι οι μεταφράσεις πληρώνονται πολύ καλά. Τα καλά αυτά λεφτά μάλλον αναφέρονταν στην οικονομία της Αργεντινής. 320 ευρώ το μήνα καθαρά. Για 40 ώρες δουλειάς τη βδομάδα και ξεστράβωμα στην τηλεόραση δώρο. Φυσικά παραξενεύτηκα και τόλμησα να σχολιάσω ότι περίμενα τον βασικό μισθό. «Έχεις ξαναδουλέψει στη ζωή σου;» (αχ, τι θεϊκά, με λέει άβγαλτο κακομαθημένο, σκέφτομαι) «Ναι, στο Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο», απαντάω. «Να ξαναπάς στο Ταμιευτήριο τότε» (πες κι άλλα, μεγάλε) «Τι δουλειά κάνει ο μπαμπάς σου;», συνεχίζει. (Ποιός είσαι, ο Θεός; Ήμουν έτοιμη να ξεστομίσω) «Ακόμη δεν σε έχουμε προσλάβει και με ρωτάς πόσα θα παίρνεις;» Οι ερωτήσεις απανωτές και εγώ σε δίλημμα να αντιδράσω ή όχι. «Τελικά θα μου πεις τι δουλειά κάνει ο μπαμπάς;» Θέλει να τα ακούσει, λέω. «Εισοδηματίας», απαντώ. «Λυπάμαι πολύ αλλά αισθάνομαι ότι δεν έχω να κάνω με επαγγελματίες. Και δεν έχω ανάγκη τα 300 σας ευρώ.»Ποιός ο λόγος να μας αντιμετωπίζουν οι υπεύθυνοι πρόσληψης από θέση ισχύος; Γιατί ο Έλληνας να ψάχνει αφορμή να υποτιμήσει τον άλλον και να τον ειρωνευτεί; Έτσι, ανανέωσα για έναν άλλο χρόνο τη σύμβαση εργασίας για τις υπηρεσίες που παρέχω στον μπαμπά. Κι ασφαλισμένη στο ΙΚΑ.
Lina-Pralina